Tekst: Maud Vanhauwaert
Foto: Jill Bertels

Ze zijn met velen maar veelal
achter spotlights verscholen
in de sprankel van anderen
zie je hen nog het meest

Zij kitten de vaak valleidiepe
voegen in de maatschappij
moeten soms roeien met riemen
van papier tegen koude stromen

Wakker zijn ze, zelfs ’s nachts
knopen zij netten met mazen
waar niemand, maar dan ook
niemand door kan vallen

Consuls van de kunst
troubadours van de troost
gezanten van het plezante
ambassadeurs tegen de sleur

De handen altijd uit de mouwen
de voeten steevast in de opmaat
van een dans en glanzend
in hun ogen een haast kinderlijk

vertrouwen. Hooggeachte leden
van de Kamer van Hoophandel
een land kan jaren zonder bestuur
maar geen dag zonder jullie

aanstekelijke vuur