“Dankzij Samana weet ik dat ik er niet alleen voor sta.”

“Een chronisch aandoening is niet alleen een fysieke belasting, het heeft ook een enorme mentale impact. Je leeft voortdurend met de rem erop. Je zou zoveel meer willen en kunnen, maar je lichaam zegt ‘stop’. Ook je omgeving begrijpt dat niet altijd, zonder hen iets te verwijten. Na verloop van tijd zeg je niets meer over wat je voelt, gewoon om hen te sparen. Daarom is het zo waardevol om samen te komen met lotgenoten en activiteiten te doen”, vertelt Rita Den Haese. Sport is altijd een rode draad geweest in haar leven, maar nekartrose zorgde voor veel pijn en beperkte bewegingsvrijheid. Gelukkig vond Rita steun bij Samana Aquajogging.

Aquajoggen helpt Rita om actief te blijven ondanks haar beperkingen.

“Door nekartrose kreeg ik veel pijn en werd het steeds moeilijker om te bewegen. Sporten werd ook lastiger, en uiteindelijk moest ik stoppen. Toen ik op de dienst fysische geneeskunde in het ziekenhuis behandeld werd, zag ik een folder over Samana Aquajoggen. Ik dacht meteen: dat wil ik proberen! Dat is nu drie jaar geleden. Sindsdien ben ik een enthousiaste aquajogger, al heb ik even een pauze genomen tijdens een revalidatietraject in Pellenberg (UZ Leuven). Ik vind het geweldig! Ik kan bewegen samen met andere lotgenoten. We hebben allemaal een chronische aandoening, maar zijn nog steeds mobiel.”

“Elke week gaan we één keer aquajoggen in het instructiebad van Sportoase Leuven. De vloer van het bad wordt op een hoogte van 1,70 meter gezet. Iedereen draagt een drijfgordel en blijft net boven de bodem hangen, terwijl we in het water lopen. Tijdens het lopen doen we ook arm- en beenoefeningen. Een professionele lesgever begeleidt ons.”

“Dankzij aquajoggen kan ik blijven sporten zonder mijn lichaam te overbelasten. Het water biedt een veilige, pijnvrije weerstand om kracht en uithoudingsvermogen te trainen. Je voeten raken de grond niet. Daardoor is de impact van de beweging minder groot op je botten en gewrichten.”

Lotgenoten begrijpen je meteen.

“Een chronische aandoening is niet alleen fysiek zwaar, maar mentaal draag je voortdurend een last mee. Je leeft alsof er altijd een rem op staat. Aquajoggen helpt me mentaal en geeft me een broodnodige uitlaatklep.”

“Toen ik die folder over aquajoggen zag, voelde ik opluchting: eindelijk een manier om toch te blijven bewegen. Sport is iets wat ik niet wil opgeven. Naast aquajoggen ga ik op advies van mijn arts in Pellenberg ook naar de fitness en probeer ik nog af en toe te lopen. Maar ik weet dat ik daar op een dag mee zal moeten stoppen. In aquajoggen heb ik een vangnet gevonden. Als lopen of fitnessen niet meer lukt, kan ik daar altijd terecht. Bovendien is het een sociaal gebeuren. Lopen en fitnessen doe je vaak alleen, maar aquajoggen doe je samen.”

“Het geeft rust te weten dat er een organisatie is die je begrijpt en steunt. Mensen in je omgeving kunnen zich moeilijk inbeelden hoe een chronische aandoening voelt. Misschien bedoelen ze het niet zo, maar je voelt je soms niet begrepen. Je wil er ook niet steeds over praten, want dan denken ze: ‘Daar is ze weer, altijd maar dat hetzelfde verhaal’. Dus hou je veel voor jezelf om anderen niet te belasten. Daarom zijn lotgenoten zo belangrijk. Je hoeft weinig uit te leggen. Hun steun en herkenning is goud waard. Bij Samana weet je: je staat er niet alleen voor. Dat is voor mij het allerbelangrijkste. Je kan praten over wat je meemaakt of tips uitwisselen, en dat maakt een groot verschil.”

Het is een veilige omgeving waar niemand zich hoeft te schamen of te verantwoorden.

Aquajoggen is meer dan sporten; het draait om sociale contacten en steun van de groep.

“Aquajoggen Samana is geen sportles. Het draait niet alleen om de oefeningen. Het is een plek waar je anderen ontmoet die hetzelfde doormaken. Onze groep bestaat uit mensen met een chronische ziekte of aandoening zoals reuma, fibromyalgie, rugklachten of langdurige kwetsuren. Voor velen is bewegen lastig geworden.”

“Sociaal contact is minstens zo belangrijk. Iemand met een chronische ziekte of aandoening belandt vaak in een isolement omdat sociale contacten wegvallen. Daarom is ook het sociale aspect van aquajoggen cruciaal. Na de les blijven we hangen voor een babbel en een drankje. We hebben ook een WhatsApp-groep waarin we elkaar feliciteren met verjaardagen, foto’s uitwisselen, informatie delen … Zo vroeg een van onze leden advies over een medische infiltratie, daarop deelden anderen hun ervaringen. Die steun is geruststellend. Het helpt om te praten met mensen die in hetzelfde schuitje zitten.”

“Wat onze groep bijzonder maakt, is dat niemand hoeft te presteren. Iedereen doet wat hij of zij aankan, op eigen tempo. Heb je een slechte dag, dan doe je het rustiger aan of sla je oefeningen over. Dat is geen probleem. Het is een veilige omgeving waar niemand zich hoeft te schamen of te verantwoorden.”

“Buiten het aquajoggen organiseren we ook activiteiten. Zo deden we mee aan Levensloop, een evenement van de Stichting tegen Kanker. In augustus, voor de start van het nieuwe seizoen, gingen we samen wandelen en een ijsje eten. Sommige leden spreken buiten het seizoen af om in het gewone zwembad te oefenen en daarna iets te drinken. Het sociale contact gaat dus verder dan de lessen alleen.”

Het geeft rust te weten dat er een organisatie is die je begrijpt en steunt.

Samana heeft een grote impact op beleid en bewustwording.

“Tijdens Levensloop ontmoetten enkele leden van onze aquajogginggroep minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke. Op dat moment was net het nieuws verschenen dat hij langdurig zieken sneller en vaker aan het werk wilde krijgen. Samana bood ons de kans om met hem te praten over de specifieke noden en uitdagingen waarmee wij als chronisch zieken worden geconfronteerd.”

“Samana zet zich in voor de rechten en het welzijn van mensen met een chronische ziekte of aandoening, mantelzorgers en vrijwilligers. Ze behartigen onze belangen bij de overheid. Ze zorgen ervoor dat onze stem gehoord wordt en dat er aandacht is voor de uitdagingen waar wij mee te maken hebben. Vaak worden we over het hoofd gezien, iets waarvan ik me pas bewust werd toen ik zelf in die situatie terechtkwam.”

Scroll to Top